Bana karşı çıkmayı bırak, şurada seni kurtarmaya çalışıyorum

İnternet köyünün artan nüfusuyla birlikte, bir düğmeye basarak çok şey başarabileceğimiz fikrine kapılmak genellikle çok kolaydır. Bu fikir, bir kerelik bağışlar, bir kampanyayı imzalamak, bir gönderiyi retweetlemek ve hatta bilgilendirici bir video izlemek şeklinde ortaya çıkıyor. Her ne kadar bu eylemler sesimizi duyurmak için gerekli olsa da, genellikle saygınlık ihtiyacımızı karşılamak içindir. Bu listede, davaya veya kendime zarar vermemek için herhangi bir eylemi değerlendirmek üzere kendime sorduğum soruları ve düşünme sürecimi paylaşacağım.

Çabalarımın herhangi bir iyilikle sonuçlanmayabileceği fikrini kabul ediyor muyum?

Çabalarımızın bir fark yarattığını düşünmek için yaratılmışız. Plastik pipet kullanmamanın plastik kirliliğini sona erdireceğini veya #saveralph etiketini kullanmanın hayvan deneylerini sileceğini düşünmek gibi. Hiç kimse #saveralph sayesinde bazı insanların hayvan deneylerinin ne olduğunun farkına vardığı ve hatta bu tür teknikler kullanan markaları kullanmayı bıraktığı gerçeğini inkar edemez. Ancak, bir hedef doğrultusunda çalışmaya başlamadan önce, çabalarımızın önemsiz olduğu fikriyle rahatlamaya başlamazsak, her türlü savunuculuğu, müttefikliği veya gönüllülüğü bırakacağız. Gönüllülük saygınlık ihtiyaçlarının bir sonucu olduğu için, bu ihtiyaçlar karşılanmazsa gönüllülüğü bırakmaya istekli oluruz. Bu bağlamda, beklentilerimi yönetmeye ve herhangi bir değer sağlamadığımı görürsem ne yapacağımı bilmek için bir plan geliştirmeye çalışıyorum.

Eşsiz bir değer sağlayabilir miyim? ve bu değeri başkalarına öğretebilir miyim ki bu değerin yaratılması için bana bağımlı kalınmasın?

İlk sorumla devam edecek olursam, sadece eğer eşsiz bir konumdaysam bir amaç için gönüllü olmaya veya çalışmaya çalışıyorum. Örneğin, Afrika’da su kuyusu açtırmak insani yardım sektöründe oldukça popüler. Batılı gençler bu köylere gitmek için para ödüyorlar, orada birkaç hafta kaldıktan sonra tatmin olmuş bir şekilde ayrılıyorlar. Buradaki sorun, yardım etmek için eşsiz bir konumda olmadıkları gerçeğidir. Köylülerin bu gönüllülere bel bağlaması yerine, verimli bir şekilde bir şeyler inşa etmeyi öğretmek için 1 eğitmen gönderdikleri ve aksi takdirde seyahat ve konaklama için kullanacakları paranın geri kalanını bağışladıkları bir sistem oluşturabilirler. Bu şekilde gönüllüler kendilerini iyi hissetmeyebilir ancak toplum bundan çok daha fazla değer elde edecektir.

Öznenin sahip olduğu değerlere/haklara saygılı mıyım?

İnsanlar bir amaç uğruna bir süre çalıştıktan olayın öznelerini nesneleştirmeye başlarlar. Kendilerini bir yardımcı/kurtarıcı, diğerlerini ise kendilerinden daha aşağıda, asgari düzeyde minnettar olmaları gereken kişiler olarak görmeye başlarlar. Bu durum, genellikle gönüllünün çocukların fotoğraflarını paylaşması, incitici şeyler söylemesi, tüm toplum adına konuşması vb. ile sonuçlanan bir algı yaratır. Çocuklar tüm bireyler için yumuşak bir noktadır. Onların hakları diğerlerinden daha fazla korunur. Onlar aynı zamanda sosyal sınıf kazanmak için kullanılan kişilerdir, resimleri paylaşan kişinin en savunmasız olanlara bile yardım ettiğini göstermek için paylaşılır. Bir diğer konu da, bir zamanlar topluma yardım ettiğimiz için kendimizi incitici görmemek. Elbette ırksal adalet için çalışan beyazlar, engelli hakları için çalışan engelliler, fırsat eşitliği için çalışan zenginler var ancak bu insanlar siyah kültürünü sahiplenmeye, engelli insanlardan daha yüksek sesle konuşmaya ya da hayırseverliğin arkasına saklanmaya başladıklarında bu bir sorun haline geliyor.

Projenin değerlerini devam ettirebiliyor muyum?

Yararlı olan gönüllülük türü uzun vadelidir. Bu her zaman projede aktif olarak çalışmamız gerektiği anlamına gelmez, ancak aktif gönüllülük sırasında belirli bir sorunun farkına vardığımızda bunu unutmamamız gerektiği anlamına gelmelidir. Örneğin, plaj temizleme günü için gönüllü olduysam, plogging yapmaya devam etmeliyim. Eğer George Floyd için yapılan siyah meydan protestosunu paylaştıysam, ırkçılık karşıtı olmaya devam etmeli ve insanlar böyle yapmadığında ses çıkarmalıyım. Gönüllü olmak çok kolay tabii ki. Önemli olan öğrendiklerimizi hayatımıza uygulamak.